Geurtje voor Geert

 

'Laatst hadden we de jaarlijkse buurtbarbecue, dan doe ik dit een beetje achter mijn oren en vraag ik de buurvrouwtjes: ruik eens! Nou, dat vinden ze heerlijk hoor.' Geert weet het leuk te vertellen. Marina ligt in bad de weeën op te vangen, en wij keuren de babybenodigdheden op de commode. Geert heeft al twee maal verse koffie gezet en Marina heeft alweer een paar maal een 'echte hele erge' wee gehad. Maar na het aanvankelijke stormachtige begin houdt het nu niet over, het lijkt zelfs wat af te zwakken.

'Daar was ik al bang voor,' verzucht Marina, 'dat was bij de tweeling ook zo...'

Vroege start, vruchtwater, kom maar op, wachten wachten, minder en minder, drupje infuus, BimBamBoing en twee doerakken geboren. Vertel mij wat, ik stond erbij en ik keek ernaar.

BimBangBoem!

Als Geert aanstalten lijkt te maken om een derde koffieronde te gaan verzorgen, hakken we de knoop door, naar het ziekenhuis voor bijstimulatie.


Terwijl het CTG laat zien dat het werkelijk tijd wordt voor actie, drinkt Geert zijn eerste 'bakkie ziekenhuis-bogt'. Ik sla even over. Lunch en avondeten zijn er vandaag door de omstandigheden compleet bij ingeschoten, we hebben het over frikadellen met of zonder uitjes, over curry of ketchup, over brandblussers en brandbeveiligingsapparatuur, over het opvoeden van tweelingzoontjes en combinaties van namen. Marina filosofeert nog vrolijk mee. Als Geert zijn warme sweater verruilt voor een luchtiger T-shirt zie ik dat de jongensnamen links en rechts vuistgroot op zijn borst getatoeëerd staan, ik gok dat die van de dochter in het midden zal komen. Daar kon ik best wel eens gelijk in hebben, zegt hij, met een kroontje erboven. 'De kroon op mijn werk!'

Ik mag 'm wel, die Geert.


Maar goed, Poldervroedvrouw gedijt matig op koffie alleen. Nu Marina aan alle kanten wordt geprepareerd voor het verkrijgen van weeënopwekkers glip ik er even tussenuit.

In het bezoekersrestaurant worden net versgebakken saucijzenbroodjes op de toonbank geschoven. Het zijn dan wel geen frikadellen, maar ik besluit er eentje voor Geert mee te nemen.

Als ik terug kom, is het omslagpunt daar. Haastig schrokt Geert zijn broodje  naar binnen, eigenlijk heeft hij geen tijd, want er moet geknepen worden. Grootmoedig leen ik een paar weeën mijn hand, maar de biceps van Geert knijpen het fijnst. Marina denkt dat ze nu pijnstillers nodig heeft, ik denk dat het eind in zicht is en Geert is wat bleek om de neus. Met zweetdruppels op het voorhoofd, de nagelafdrukken van Marina in zijn bovenarmen en op elkaar geklemde kaken, kijkt hij mij een tikje wanhopig aan.

'Geef er maar aan toe,' luidt mijn algemene advies.

En dan, in één vloeiende omgekeerd-peristaltische maagbeweging, geeft Geert zijn -naar nu blijkt geheel verkeerd gevallen- saucijzenbroodje terug aan de natuur. Met de rug van zijn hand veegt hij links en rechts langs zijn mondhoeken, 'Pfoe, dat lucht op.' De vieze smaak spoelt hij weg met het laatste restje koude koffie en hij staat er weer.

Vervolgens baart Marina, tijdens één lang aangehouden schrille hoge gil, hun prinsesje.

'Zo, een brandalarm om jaloers op te zijn.' Geert's opmerking laat zien dat hij weer zijn grappige stoere zelf is, maar die stiekem weggeveegde traan is me heus niet ontgaan.


Bij de drogist zie ik het staan tussen de parfums. Ik wist werkelijk niet dat het bestond. 'Eau de Zwitsal', in een fraai glazen spuitflaconnetje. Als ik mijn mascara en lippenstift afreken, kan ik het niet laten... 'Wat kost dat?'

'Is het een cadeautje?' vraagt de verkoopster.

'Ja, pak maar in, ...met een mooie Herenstrik eromheen graag!'


@poldervroedvrou in de reprise op verzoek:)

Even voorstellen...


Je naam is in feite het eerste cadeau dat je krijgt. Het is alleen dat je hem moeilijk kunt ruilen, weg geven, of snel uit de kast halen als je ouders langskomen om te showen dat je hem echt nog wel leuk vindt. Je krijgt  je naam bij je geboorte en daar zul je het mee moeten doen.

In 2019 zijn er 196 geboortenamen gegeven in Zeewolde, 96 jongens en precies 100 meisjes, twee maal werd er een tweeling geboren, beide keren een jongetje en een meisje.

Sophie en Sofie zijn het meest gegeven als roepnaam, maar ook verschillende malen als tweede naam. Noa als meisjesnaam  komt op een goede tweede plaats qua voornamen, de betekenis is troost. Noam, wat beeldschoon inhoudt, is het tweelingzusje van Yair, die met de Y gespeld, een eigentijdse variant is op het thema, net zoals Yurre, Gydeon, Dyani, Zeyna, Romy of het feestelijke Felicya. Hayley heeft er zelfs twee, Vayenna is een wat langere meisjesnaam, maar ook het korte Ivy gaat heel prima met een y-grec. Jody die een zelfbedachte eigen krant kreeg bij wijze van geboortebericht, Dylan, Lynthe, Myrthe met een opmerkelijk triplex 3D-bouwpakket bij wijze van kaart, Mayson, Faye. Toch wel een verschil met de traditionelere Julie, David, Daan, Lauren, Maartje, Mees, Marcel, Maria, Maud, Femke, Fenne, Fien of Fiene.

Als jongensnaam staat al jaren Lucas aan de top, het blijft een sterke naam, in het gehele land werd hij het meest gekozen, in ons dorp zelfs enkele keren ook als doop- of tweede naam, met Luca en Luuk als variant hierop, we telden ze in totaal vijf maal.

Met Lynn zien ook wel een trend, als tweede naam of in een combinatie; niet alleen Lindsay komt over een paar jaar in de klas, juffen pas op, hier zijn: Sarah-Lynn, Novalyn, Rosalynn, Jaylinn, Melin, Feline, Florine, Caroline of Carolijn. Mooie combinaties; Jula-Grace is liever dan lief en Jacky-June, in juni geboren, kon qua naam niet onder doen voor haar oudere zus. Anni Lee die met een ‘smooth delivery’ in New Zealand ter wereld kwam. Bijzondere samenstellingen; Jamilla, Joanne onze eerste thuisgeborene, waarbij de verloskundige bijna erbij in bad viel toen ze zag hoe de vader assisteerde bij het voeden, Sabine, Levian, Livia, Estera, Eline, Elara, Aaliyah, Noëlia, Larissa. Een onvergetelijk liedje over jouw naam geschreven is altijd wondermooi; Julia, Jolene, Anna, Zoë; wat ‘leven’ betekent.


Kort of langer, net op een andere manier uitgesproken; Evi, Evine, Finn, Finnley, Xajén, Vajèn, Viënna die klaar is om je hart te veroveren. Thijn met een H ertussen geschreven of de kleine krijgshaftige Tijn zonder. Tim, Tobias, Thomas.

Langere jongensnamen zijn Jezaiah en Alexander, die de tweelingbroer van zijn piepkleine zusje Laura is. Maar zij was niet eens ons kleinste baby’tje, dat was begin december de dappere Milan met zijn krappe kilo, die eigenlijk pas eind februari geboren zou worden. Er is nog een Milan geboren van ruim zes pond en in januari een Milano van bijna zeven pond.

De X deed het dit jaar ook weer goed in de lijst; Xavi,  Dex, Alex, Max, Jax en de dubbele X bij Mexx. De double S bij Tess en Jess. Een duplex letter aan het eind blijft ook blits; Senn. Quinn zette de Q op de kaart; als derde zoon in een dynamisch gezin, en als de vlekkeloos thuisgeboren bolle dochter van vijf kilo schoon aan de haak. ‘Al ons later is met jou.’ Casper kan je ook als Kacper spellen als je naar Polen terugverhuisd bent. In één en dezelfde week hadden we twee jongentjes dit en dat, woensdag voor Sinterklaas Eldad en de vrijdag erna de Turkse Ediz. Op de vijfde december werd er in Zeewolde geen kind geboren, maar we hebben wel Nicodemek uit mei en een Niek in September.

De voornaam speelt een belangrijke rol in het sociaal verkeer. Dit pleit er voor om als ouder iets origineels te kiezen. Dit jaar zijn alle letters gebruikt, we hebben alleen geen naam die start met een U, al hebben we één kindje waar we nooit een naam van hebben doorgekregen, we zullen het Unknown noemen. Meteen na de ziekenhuisbevalling vertrokken moeder en kind buiten onze regio. Ook Riemer vertrok na zijn tijdelijk verblijf in Zeewolde met zijn ouders terug naar Hongarije en de eerste thuisgeborene van 2019, reisde haar vader achterna naar Angola en bij de Venlose Sara bestudeerde Wilke in een vakantiehuisje het vruchtwater, wat door beperkte keuzemogelijkheden, even snel in een botervlootje opgevangen was.
Superkorte pakkende namen hoorden we ook, ‘Grote avonturen beginnen klein.’ Cato, Dana, Lea, Isa, Puc, Roa, Sam, Sem en Sem de brandweersvrouwszoon, Sil, Siem, Ben, Mats en twee keer het ultrakorte maar schitterende Bo. Boaz met een Z op het eind, Joas met de S, Joël en Chloë met de puntjes op de E. Julie en Charlie geschreven met IE. Een andere Lea kreeg als tweede naam Aukje naar haar oma. Kaja, Norah, Lara, Liam, Leon, Sanne en een  elegante langere meisjesnaam is Jennifer.


Nova* schrijven we met een sterretje erbij, het is altijd verdrietig een kindje te missen, al is het veel en veel te vroeg geboren.
Originele, niet vaak gekozen jongensnamen, maar intussen wel klassiekers zijn; Alex, Christian, Ezra, Adam, Levi, Michiel, Robin, Sander, Jelte en Kevin, waar Kenai en Kensi weer uniek en  inventief zijn. Uit alle windstreken van de wereld kwamen de namen; de Poolse Antoni,  de Syrische Abdul en Amir, het Iraanse meisje Nafas, de Oeigoer Yashar wiens naam rijkdom betekent, het Spaans-georiënteerde Sergio, het Afgaanse meisje Kainaat wat staat voor ‘de wereld’ en  met haar voorspoedige aankomst maakte zij de pappa en mamma dolgelukkig.

De meeste ouders zullen bij hun keuze proberen het juiste punt te vinden tussen de behoefte iets origineels of unieks te willen geven naast de wens om het sociaal acceptabel te houden. Bijna niemand zal het prettig vinden om elke keer wanneer men zich voorstelt, de ander verbaasd te zien opkijken. Het is wel zo dat we snel aan een naam gewend raken, omdat we die met de persoon verbinden. Stoere jongensnamen; de standvastige Ethan, jonge strijder Owen de Iers/Schotse Aidan en het uit Schotland afkomstige Logan en boefje Colin die blijkbaar ontsnapt was zoals we het in een signalement op zijn geboortekaart konden lezen. Eigenzinnige jongensnamen; Jaro ‘Je bent geliefd, meer dan je ooit kunt beseffen.’, Igor, Fedde, Pepijn, Stijn, Gerwin en Noud; ook degene die maarliefst vier namen op zijn geboorteaankondiging heeft staan; Sean Vince Evan Noud. Karaktervolle meisjesnamen; Jade, Jera, Juna Luna, Vera, Ella, Emma. De laatst letter in het alfabet; die Z van  Zairo, de kleine eigenwijs die bottoms-up ter wereld kwam. Het was niet ons laatste 2019 kindje, dat werd goudvinkje Finch die voortaan op oudejaarsdag zijn feestje mag vieren.


Roze en blauwe muisjes, felicitaties voor alle baby’tjes. Wij gaan gewoon weer door in het nieuwe jaar, met in juli een tweede kindje voor Kirsten en Eric!
Op naar 2020! Marianne Wilke en Kirsten