Dare Devil


Het ging zo:
Ik reed door het buitengebied naar een boerderij voor een kraamvisite.
Voor me een volgeladen oplegger-Tractor combinatie. Hij vervoerde wortelen. Wortelen van boer Zomerdijk las ik op de zijkant van de kratten. Zomerdijk, van Alie, die zo snel kan bevallen, en gedachten dwaalden even af. Deze zomer werd daar de vierde geboren en deze keer waren we zelfs met twee verloskundigen. Bang om te laat te komen, waren we beiden zo snel mogelijk vertrokken van onze andere bezigheden. Gas op de plank, en wel direct nadat we het sein: 'HET is begonnen!' van Alie hadden doorgekregen. We kwamen ruim optijd, en maakten het ons gezellig in het zonnetje met thee en koekjes. Alie bleef haar kalme gastvrije zelf tot vlak voor volledige ontsluiting. De zonweringen omlaag en gordijnen gesloten, het was warm toen de kleinste Zomerdijktelg ter wereld kwam.

Deze ochtend was het mistig, ik dacht, wat een prachtig plaatje.
Ik dacht, ik maak er een foto van. Tractor in de mist, landerijen, wortelen, de bloglezers zullen het opprijs stellen dat ik dit prachtige plaatje met ze deel, en ik pakt mijn iPhone.
Zo richtte ik onder het rijden op de wortelen, lette nog op verhoudingen en vlakverdelingen, drukte af... en vergat even adem te halen.

Mijn tegenliggers keken net zo verbaasd als ik, met mijn mobieltje zwaaiend voor de voorruit zoefde ik voorbij, de mist sloot achter me en het erf van mijn kraamvisite was nabij.


:)

PINK


De oudste zoon liep met een kalfje aan de lijn op en neer over het erf. Zijn gezichtje stond uiterst serieus, hij aaide en paaide echter tevergeefs, het bokkige kalf werkte nauwelijks mee. Het was vermakelijk, maar bovenal vertederend om te zien. Dat parmantige vijfjarige boertje in felblauwe overall met zijn onwillige zwart-wit gevlekte kleine koetje.
‘Ah, wil hij ermee naar het circus?’

Net verhuisd uit Rotterdam. Werken en wonen in de Flevopolder voelt als thuiskomen, de weidsheid, het groen, de rust en de ruimte. Thuisbevallingen en gezellige kraambedden in het dorp en op de boerderijen. Het leven met de jaargetijden, ik leer over zaaien, oogsten, regen en droogte, benamingen en uitdrukkingen, gebruiken en gewoontes.

‘Hij oefent voor Pinkendag,’ was het antwoord op mijn circus vraag. Ik wiebelde met mijn vingers in de lucht en vroeg: ‘Pinken?’
Lachend om zoveel onwetendheid werd mij uitleg gegeven over de verschillende benamingen van kalf tot koe. Bij de geboorte noemt men het een kalf. Als het één jaar oud is spreekt men van een pink. Op de traditionele Polderdorpse Pinkendag mogen kinderen de jaarlingen showen bij een heuse keuring, en daar is veel oefening voor nodig.
Met de boer lachte ik om het tegenstribbelende kalf. We vergeleken de omtrekkende bewegingen die het beestje maakte heimelijk met onze avonturen van enkele dagen ervoor. Oneerbiedig trokken we de vergelijking. Hoe zijn vrouw ongedurige kringetjes rond het bed was blijven stieren, terwijl de baby bijna werd geboren. Ze geloofde ons niet, of durfde het niet te geloven en weigerde te gaan liggen. Wij probeerden haar te ‘vangen’ omdat de persweeën meer en meer de overhand kregen en renden om beurten achter haar aan.
‘Toe nou…’
Tenslotte gaf ze zich over, plofte neer en baarde haar dochter.
Buiten nam de pink de leiding, boertje volgde in draf.
Binnen kreeg ik koffie en beschuit met roze muisjes.
‘Pink,’ zei ik, ‘dat is Engels voor Roze.’


:)