Ondertussen de regenboog in Afrika


Ondertussen in Pendembu Sierra Leone
Een regenboog boven de twee Ambulances die via het Midwives4mothers project van onze verloskundige beroepsverenining de KNOV met medewerking van de stichting Blauwe-Ruis zijn geschonken en gebracht naar de Pendembu Clinic.
Lees meer over het project op het blog PENDEMBU!

MW
:)

Regenboog


Opmerkelijke weersomstandigheden tijdens bijzondere gebeurtenissen, daar houd ik van. Storm, regen, zonnestralen, donderslagen, witte wolkjes aan een helderblauwe lucht.
Ik geloof ook heilig in de bewering dat er bij volle maan meer kinderen geboren worden. Een aannemelijke uitleg hoorde ik van een Mexicaanse vroedvrouw: Bij springvloed wordt zeewater aangetrokken door de maan en zo ook het vruchtwater. De vliezen breken, het vruchtwater stroomt, de bevalling komt op gang en het kind wordt geboren in het licht van de volle maan.
Mooie verklaring hè?

En, er is ook niets zo veranderlijk als het weer.
Een absolute windstilte bij het oplaten van ballonnen. Het was op de begraafplaats, witte ballonnetjes met zilverkleurige strikjes die sereen recht omhoog stegen. Ik keek ze na totdat ze achter het wolkendek verdwenen en een plotselinge reusachtige windvlaag alle aanwezige molentjes ratelend liet draaien. Een treurige herinnering en tegelijkertijd een zeldzaam mooie.
Het weer omlijst mijn herinneringen.

Onlangs, op een druilerige zondagmiddag, was het de regenboog die een geboorte kleur gaf. In zuid scheen de zon, boven de noordelijke wijk was de lucht bijna zwart. Om te voorkomen dat alle buren de auto van de verloskundige meteen zouden spotten, parkeerde ik een eindje verderop en rende gehaast tussen de regendruppels door.
Wat volgde, was een wonderschone bevalling. We liepen twee trappen hoog, bij de opkomende wee sloot moeders slechts haar ogen. De kraamverzorgster dacht waarschijnlijk; ben ik daar nou als een malloot de kerk voor uitgevlogen, zij ging flesjes uitkoken.
Wij riepen al snel: ‘Joehoe,’ naar beneden, ‘…het komt erahàààn.’
Ze kwam verbaasd weer naar boven, het water kookte nog niet eens.
De baby werd geboren, ik vroeg de naam en checkte de correcte spelling.
‘Gee-Ee-O-eR-Gee-Ee?’
‘Welnee, gewoon op zijn Hollands, Sjors!’
Een buurman fotografeerde de regenboog, die ergens op het Veluwemeer begon en exact leek te eindigen in het wiegje van onze kleine Sjors.


-Met dank aan de makers (moeders en buurman) van deze lichtgefotoshopte foto. Zo zien we een samenvoeging van de twee gelijkverlopende gebeurtenissen op die zondag de elfde september van 2011.-
Mooi hè?

MW
:)